EEN BEETJE HISTORIE OVER FANFARE ST. GERTRUDIS
Tot enkele jaren geleden werd steeds aangenomen en ook door de oudere generatie vertelt dat in 1905 Sint Geertruid zijn eerste muziekgezelschap rijk werd. Archiefmedewerker en geboren en getogen Sint Geertruidenaar Frans Roebroeks logenstrafte dit feit echter door het ontdekken van archiefstukken waaruit blijkt dat in 1839 in Sint Geertruid een harmonie werd opgericht door de toenmalige pastoor Quadvlieg.
Het overlijden van dirigent Duijsens in 1856 en het vertrek van de pastoor in 1857 was, naar mag worden aangenomen reden om in 1857 de activiteiten te stoppen. Het duurde tot 1905 vooraleer kan worden gesproken van nieuwe activiteiten. Een aantal leden van de bestaande mannenzangvereniging besloot in Café Graven tot het opnieuw leven inblazen van de harmonie. Als gevolg van de terugloop van het ledental (gedaald tot 21 actieve muzikanten) werd in 1919 besloten de harmonie om te vormen tot fanfare.
Met name in de jaren dertig kende de vereniging een periode van bloei. De komst van de Duitse legers zorgde echter voor een verplichte rustperiode. In 1945 werden de repetities weer hervat met een groep muzikanten van 17 in totaal. Langzaam breidde zich het aantal muzikanten uit met als gevolg dat ook de muzikale successen niet uitbleven.
In 1956 werd aan de fanfare een drumband toegevoegd.
De bloeiperiode duurde tot begin jaren zestig. De komst van de televisie was ook Sint Geertruid niet vreemd en het repetitiebezoek ging daar flink onder lijden. Een aantal dirigentenwisselingen volgde zich snel op tot de komst van jonge 19-jarige dirigent Ben Essers in 1978. Startend in de 1e afdeling wist hij het korps in 1987 toe te leiden naar de afdeling superieur. De fanfare en haar drumband zijn in de concertpraktijk een graag geziene gast vanwege hun brede muziekrepertoire en hoog niveau van musiceren.
Het overlijden van dirigent Duijsens in 1856 en het vertrek van de pastoor in 1857 was, naar mag worden aangenomen reden om in 1857 de activiteiten te stoppen. Het duurde tot 1905 vooraleer kan worden gesproken van nieuwe activiteiten. Een aantal leden van de bestaande mannenzangvereniging besloot in Café Graven tot het opnieuw leven inblazen van de harmonie. Als gevolg van de terugloop van het ledental (gedaald tot 21 actieve muzikanten) werd in 1919 besloten de harmonie om te vormen tot fanfare.
Met name in de jaren dertig kende de vereniging een periode van bloei. De komst van de Duitse legers zorgde echter voor een verplichte rustperiode. In 1945 werden de repetities weer hervat met een groep muzikanten van 17 in totaal. Langzaam breidde zich het aantal muzikanten uit met als gevolg dat ook de muzikale successen niet uitbleven.
In 1956 werd aan de fanfare een drumband toegevoegd.
De bloeiperiode duurde tot begin jaren zestig. De komst van de televisie was ook Sint Geertruid niet vreemd en het repetitiebezoek ging daar flink onder lijden. Een aantal dirigentenwisselingen volgde zich snel op tot de komst van jonge 19-jarige dirigent Ben Essers in 1978. Startend in de 1e afdeling wist hij het korps in 1987 toe te leiden naar de afdeling superieur. De fanfare en haar drumband zijn in de concertpraktijk een graag geziene gast vanwege hun brede muziekrepertoire en hoog niveau van musiceren.
